నీటి బొట్టు రాల్చాల్సిన నీలి నింగి నిదురపోతున్నది ....
నారు నాటాల్సిన నేల గొంతు నీరు లేక నిస్సారమవుతున్నది....
ఉరుములు ఉరమాల్సిన చోట ఉదయభానుడి ఉనికి
ప్రజ్వరిల్లుతున్నది...
పచ్చని పైరు పండాల్సిన చోట పదును లేక పాడి పంట
పతనమగుచున్నది...
నాగలి పట్టి నడిచే నాయకుడి నట్టింట నరకయాతన....
కౌలు, కూలి చేసి కళేబరాన్ని కాపాడుకుంటున్న కర్షకుని కంట
కన్నీరు...
అందుకేనేమో! పామరుడు పల్లె వదిలి పట్టణం వైపు పరుగు
ప్రయాణం...
ప్రాణం వదిలి పైకి పోయి..జీవితానికిచ్చెను విసుగు విరామం...
ఓ నింగీ! వ్యంగ్యాన్ని వదిలి, ఒక్కసారి వంగి పుడమిని తొంగి చూడు...
పతన పుడమి పతాంగికి నీ చినుకు కొంగుతో లంగరు వేసి...
పుడమి అంగాంగాలను పచ్చని పైరు తోరణములతో సింగారించి...
నరుని హృదయంలో కంగారు తగ్గించి.. నీ ఉప్పెనతో...
ఊపిరినీ నింపు...ఉత్సాహాన్నినింపు....
No comments:
Post a Comment