Sunday, July 16, 2017

AFTER TWENTY YEARS...

"AFTER TWENTY YEARS " ఈ పేరు సందర్భానికి సరైనదని పెట్టాను కానీ నిజాయతీ గా చెప్పాలంటే ఇది  "O. HENRY" రచించిన ఒక ఇంగ్లిష్ కధ. ఈ కధ 9వ తరగతిలో ఇంగ్లిష్ సబ్జెక్ట్ లో మాకు  ఒక పాఠ్యంశం. ఈ  కధని గొప్పగా వ్రాసారా లేదా మా టీచర్ గొప్పగా బోధించారో నాకు తెలియదు కానీ ఈ కధ  మాత్రం నా మనసులో బాగా నాటుకు పోయింది. ఈ కధ ఇద్దరు స్నేహితులు మధ్య జరిగే సంభాషణ. వారి వ్యక్తిగత జీవితాలు రీత్యా వారు విడిపోయే   ముందు మరల  20 సంవత్సరాల తరువాత   కలుద్దామని ఒక నిర్ణయం తీసుకుంటారు. వారి జీవిత ప్రయాణంలో ఒకరు పోలీస్ ఇంకొకరు దొంగలా తయారవుతారు. అయితే ఇరవై సంవత్సరాలు తరువాత తన స్నేహితుని కోసం వేచిచూస్తూ తన మిత్రుడు ఎలాంటివాడు ఎలాఉండేవాళ్లు అని చెప్పిన విధానం బాగా నచ్చింది. అయితే మా టీచర్ పాఠం ముగించాక నా మనసులో ఒక ప్రశ్న మొదలయ్యింది. అది " నా జీవితంలో నాకోసం ఎవరైనా ఇలా ఇరవై సంవత్సరాల తరువాత ఎవరైనా కలవడానికి ప్రయత్నం చేస్తారా?".  వాస్తవంగా ఆలోచిస్తే నాకు ఇలా జరగడం కష్టం అనిపించింది. అయితే కనీసం నా జీవితంలో నాతో ఇరవై సంవత్సరాలు కలిసి నడిచిన స్నేహితులను సంపాదిస్తే చాలు అని  అనుకున్నాను. ఎందుకంటే నేను ఎక్కడో చదివిన మాట గుర్తుకు వచ్ఛేది " ఒక సంమవత్సరంలో వేయి మంది స్నేహితులను సంపాదించడం కన్నా వేయి సంవత్సరాలు మనతో ఉండే స్నేహితులను సంపాదించడం మంచిది" అందుకే నేను స్నేహానికి విలువనిస్తూ నా జీవితంలో ముందుకు సాగాను. ఇప్పుడు నేను ఒక్కసారి వెనిక్కి చూసుకుంటే నాతో 20 సంవత్సరాలుగా  ప్రయాణం చేస్తున్న మిత్రులు నా జీవితంలో  ఉన్నారని చెప్పడానికి నాకు చాలా సంతోషంగా ఉంది. వీళ్ల కోసం ఎంత దూరమైనా వెళ్లాలనిపిస్తుంది, ఎంత సమయమైనా వెయిట్ చేయాలనిపిస్తుంది, ఎన్ని రోజులైనా ఇంకా కలిసుండాలనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే మమతానురాగాలు మనసుగా, కరుణే కళ్లుగా, మంచితనమే మాటలుగా, చేతలే చేయూతగా, ఆదర్శమే అడుగులుగా, సహనంతో, సంతోషంతో, ఆత్మీయతో ఇంకా అలుపెరగకుండా నాతో 20 సంవత్సరాలుగా  ప్రయాణం చేసిన ఈ మిత్రులకు ఏమిఛ్చి ఋణం తీసుకొనగలను, ఈ బ్లాగ్ ద్వారా శుభాకాంక్షలు చెప్పడం తప్ప.  ఇలాంటి మిత్రుల గురించి ఒక పల్లవి(పాట)లోనో, ఒక పేజీ(బ్లాగ్)లోనో, లేదా మూడు గంటల్లో(సినిమా) చెప్పడం కష్టమే. అయినా నేను మాత్రం ఒక ప్రయత్నం చేయదలచాను.
               
              ముందుగా ఒక పాట రాయాలని చాలా  ఆలోచించ కానీ HAPPY DAYS లో ఈ పాట విన్నాక ఇంతకు మించి నేనే కాదు ఇంకెవరు స్నేహం గురించి వ్రాయలేరనిపించింది. ఇంతటి గొప్ప పాటని అందించిన వేటూరి గారికి నా పాదాభివందనాలు తెలియజేస్తూ ఈ పాటని ఇక్కడ జతచేసాను.
            
       



 ఇక ఒక బ్లాగ్ వ్రాయాలని ఆలోచిస్తే నా మనసులోనుండి పదాలు ఇలా వరదలా దొర్లిపోతున్నాయి  అమ్మలోని మమకారమనే పాలు నాన్నలోని 
సహకారమనే  చక్కెర కలిస్తే వచ్చేది ఒక తీయనిబంధం. ఆ బందానికే కనక ఒక పేరు పెట్టమంటే దానికి నేను ' స్నేహం' అని నామకరణం చేస్తాను. ఈ బంధానికి కుల మతాలని అడ్డంకులు లేవు, చిన్న పెద్ద అనే తారతమ్యాలు లేవు. బీద ధనిక అనే  గుణగణాలు లేవు.  అందుకేనోమే స్నేహబంధంలో ప్రేమకు అవధులు లేవు. ప్రతి మనిషి జీవితంలో మాటలే మొలకలుగా, ఆటపాటలే ఆకులుగా, కబుర్లే కొమ్మలుగా నవ్వులే పువ్వులుగా ప్రేమయే ఫలంగా ఎదుగుతూ చివరికి స్నేహం ఒక వృక్షంలా వృద్ధి చెంది దాని నీడలో నిత్యం ఆనందిస్తూ ఉంటారు. అందుకేనేమో చాలా మంది తమ కుటుంబ సభ్యులంతా ప్రాధాన్యత స్నేహితులకే ఇస్తారు.


నా జీవితంలో నేను నిజమైన స్నేహితులను పొందగలిగాను ఎందుకంటే నా స్నేహితులతో ఉండే బంధం ఒక స్వచ్ఛమైన సంతోషకర మైన బంధం. నేను ఈ మాట చెప్పడానికి చాలా కారణాలు ఉన్నాయి అందులో కొన్ని " నాలో కొన్ని బలాలు, కొన్ని బలహీనతలు ఉన్నమాట నిజమే. దాని వలన జరిగే పరిణామాలకు నేను అడుగడుక్కి సంజాయిషీ ఇవ్వనవసరం లేదు. అలాగే నా బలహీనతలను పురికొల్పకుండా నాలో ఉండే మంచి గుణగణాలను ఎప్పుడు బయటకు తీసుకురావాలని ప్రయత్నం చేయడం. ఏ విషయంలోనైనా  నేనే ముందు చొరవ తీసుకోవాల్సిన పని లేదు. నేను ఈ స్నేహ బంధాన్ని కొనసాగించేందుకు, దానిని నిలుపుకోనేందుకు నా ఇష్టా ఇష్టాల్ని మార్చుకోవాల్సిన అవసరం లేదు. నా ఆత్మగౌరవానికి ఇంతవరకు హాని చేయని బంధం" ఇలా నేను చెప్పినా తక్కువే. నన్ను ఎప్పుడు స్వేచ్చగా, స్వచ్ఛంగా ఉంచే నా స్నేహితుల పట్ల నేను పారదర్సికంగాను, విధేయత తోను ఉండటానికి ఇష్టపడతాను. 
                     ఇక ఒక సినిమానే తీయాలంటే  నాకు అసాధ్యమైన పని తెలుసు. నేను అనుకోకుండా స్నేహితుల దినోత్సవం రోజునే ఒక మిత్రుడుతో కలిసి "కధా నాయకుడు" సినిమా చూసాను. ఈ సినిమా చివరిలో రజినీకాంత్ సంభాషణ సన్నివేశంలో నాకు తెలియ కుండానే నా కళ్ళనుండి కన్నీళ్లు వచ్చ్చేశాయంటే ఆ సన్నివేశంలో నేను ఎంత లీనమైపోయానో ఇంకా నేను చెప్పనక్కరలేదు. ఎందుకంటే ఈ సన్నివేశం నా జీవితానికి చాలా దగ్గరగా అనిపించింది.  కారణం నాకు సమయం దొరికి నప్పుడల్లా నా స్నేహితుల దగ్గరనుండి నేర్చుకున్న విషయాలను కానీ, వారు సహాయపడిన సందర్భాన్ని ఇతరులకు తెలియ చేయడానికి ఇష్టపడతాను. 



ఫైన చెప్పినతలే నా జీవితంలో స్నేహితులు నిజంగా దేవుడిచ్చిన ఒక గొప్ప బహుమతి అనడంలో అతిశయోక్తి లేదు. మరి అలాంటి స్నేహితులకు మరి నేనేమి చేయగలను అని ఆలోచిస్తే బైబిల్ ఒక చక్కని మాట గుర్తుకు వచ్చింది.  " ఎదుట వ్యక్తి మీ పట్ల ఎలా ఉండాలని అనుకుంటారో మీరు అతనిపట్ల అలాగే ఉండండి". ఇంతవరకు నాకు బహుమతిగా ఉండే స్నేహితులకు నేను కూడా వారికి బహుమతిలా ఉంటె మంచిది అనిపించింది. అయితే అది అంత  సులభం కాదు తెలిసిన, ఈ  స్నేహితుల దినోత్సవము నుండి నేను కూడా బహుమతిలా ఉండాలని ప్రయత్నం చేద్దామని అనుకున్నను. ఒకవేళ నేను బహుమతిలా మారకపోయినా ఎవర్ని బాధ కలుగాచేయకుండా ఈ క్రింది మాటకి ఎల్లప్పుడూ కట్టుబడి ఉండాలి ఉండాలని  నిశ్చయించుకొన్నాను. 
I may not always in touch, but I care about you very much
I may not always stop by to say hi, but I hope to never have to say goodbye
I may not prove to be the best or perfect friend, but I hope the friendship we share never reaches an end..............................HAPPY FRIENDSHIP DAY.....