ఓడియమ్మ జీవితం....

నాకు బాగా కష్టం వచ్చినప్పుడు " ఒడియమ్మ  జీవితం...." ఇట్టా జరిగిందేటి అని అనుకుంట...అలాగే బాగా ఆనందం కలిగిన " ఓడియమ్మ జీవితం.... " జీవితం అంటే ఇట్టా ఉండాలిరా అని అనుకుంటా...అందుకే జీవితమంటే ఒంట్లో సత్తువయిన వుండాలి లేదా అమ్మనాన్నలు సంపాదించినా సోమ్ముయిన వుండాలి. అప్పుడు ఉంటుంది జీవితమంటే మజా...కానీ నాకు ఎప్పుడు నవ్వు తెప్పించే సంఘటన ఒకటి " నేను పని చేసేది పవర్ ఆఫీసులో కానీ ఇంత ఇంటికి వెళ్లేసరికి పవర్ మాత్రం కొన్ని సార్లు వుండదు" నిజంగా నాకు అప్పుడు అనిపిస్తుంది ఓడియమ్మ ఇదేమి జీవితం. ఇలా ఆలోచిస్తే నా జీవితంలో జరిగిన చిన్న చిన్న సంతోషాలు వాటికన్నా ముందు నేను చుసిన చిన్న కష్టం లేదా చిరాకుల సమాహారమే ఈ బ్లాగ్.

చిన్నతనంలో వాన అంటే సరదా అలాగే వాన తరువాత వచ్చే నీరు వరద అన్న మహా సరదా...దాని తరువాత ఊరిలో ఉండే బురదంటే మాత్రం...చిరాకు..స్కూల్ చదువుకునేటప్పుడు పాఠాలు వినాలి అంటే మాత్రం విసుగు...అదే కధలు వినాలంటే వినయం, ఆటలు అంటే ఆనందం...అదే ఆసనాలు వేయమంటే మాత్రం హడలు...అప్పుడనుకోనేవాడిని " ఓడియమ్మ ఇదేమి స్కూల్ జీవితం.. త్వరగా పూర్తి అయితే కాలేజిలో మనకు  నచ్చినట్టు ఉండవచ్చు అని "

పదహారేళ్ళ వయసు...ఆ వయసుతో వచ్చిన సొగసు...ఆ సొగసును సరిగ్గా ఉంచుకొనే మనసు...ఆ మనసుకి ఇంకొకరి మనసులో స్తానం కోసం తాపత్రయపడే మనసు...అలా ప్రయత్నం చేస్తే అందరిముందు అవుతామేమో అలుసు... అలా ఆలోచించడం అర్దం లేదని తెలుసు...అయిన ముందుకు అడుగు వేయని మనసు..ఎందుకంటే అందరి కళ్ళలో పడతానేమోని భయం. అన్నటు కళ్ళు అంటే ఒక సంఘటన గుర్తుకు వచ్చింది. నేను ఇంటర్ చదుతున్నప్పుడు కాలేజికి వెళ్ళే మార్గం మద్యలో కిటికీలో నుండి రోజూ ఒక అమ్మాయిని చూసేవాడిని. కిటికీ పై రెక్కలు మాత్రమే తెరచి వుండడం వలన తనని కళ్ళనుండి ఫై భాగం రోజూ చుస్తేనేవాడిని. ఈ కళ్ళు ఆ కళ్ళని రోజూ చుస్తాన్నాయని ఆ కళ్ళకి తెలుసు. ఈ కళ్ళు ఆ కళ్ళని చూడగానే నా ముఖంలో చిరు దరహాసం మరి ఆ కళ్ళలో ఒక ఆనందం అది చూసి నా హృదయంలో ఒక మధురమైన అనుభూతి..ఇలా చాలా రోజులు మా కళ్ళు మాకు తెలియకుండానే మాటలడుకున్నాయి. అయితే ఒక రోజు ఎలా అయిన ఆ అమ్మాయిని చూడాలని నిశ్చయించు కొని
తన ఇంటిముందు కాపు కాసాను. మొదటి రోజు నా సమయం వృధా అయ్యింది మొత్తానికి తను బయటికి రాలేదు మరల రెండవ రోజు కూడా ఆ అమ్మాయి ఇంటిముందు కాపు కాసా... చివిరికి  ఆ అమ్మాయి రానే బయటికి వచ్చింది... ఇంకేంటి ఆ అమ్మాయని చూసాను.."ఒడియమ్మ  జీవితం..." అనుకున్నాను ఎందుకంటే అప్పుడు కూడా ఆ అమ్మాయి కళ్ళని మాత్రమే చేశాను...ఆ అమ్మాయి ముస్లిం అమ్మాయి..అయినా ఇంకా ఒక రెండు రోజులు వెంటబడ్డాను తన బురఖా తీయలేదు అలా ఆ తరువాత తను చూసే ప్రయత్నం చేయలేదు. ఇలా మొత్తానికి నా యవ్వనం అంతా " ఒడియమ్మ  జీవితం మిలటరీ బ్రతుకు "అయిపోయందిని అనుకున్నాను. కానీ లే ఉద్యోగం వచ్చాక ఉదయ్ C/o ఉత్సాహం అనేలా ఎంజాయ్ చేద్దామని అనుకున్నాను.

సరే చివిరికి ఒక ఉద్యోగం వచ్చింది. మొదట్లో పని నేర్చుకోవాలని  ఉత్సాహమో.. అలాగే ఇప్పుడు పని నేర్చుకోకపోతే ఫై స్తాయికి వెళ్ళాక ఇబ్బంది పడతానని భయమో తెలియదు కానీ... అందరికన్నా ఎక్కవ కాలం ఆఫీసులో పని చేసేవాడిని. దాని వలన కొన్ని సార్లు నా వ్యక్తిగత పనులు అలాగే వ్యక్తిగత సంతోషాన్ని కూడా కోల్పోయాను. మా ఆఫీసులో చాల మంది చెప్పేవారు " ఆడది తిరిగి చెడిద్ది.. మగాడు తిరగక చెడతాడు" ఇంకా ఒక నా ఫై అధికారి " మందు తాగని వాళ్ళు వెయ్యల్లేమి బ్రతకరు అలా అని మందు తాగిన వాళ్ళు వందేల్లోపు చనిపోరు " అయిన నా మనసు ఎందుకో అటు ప్రక్క వెళ్ళలేదు. నాకు కొన్ని సార్లు చిరాకు వచ్చినప్పుడు అనిపించేది ఏదో ఒకటి చేయాలనీ ఎందుకంటే " మనిషి అన్నాక కాస్తంత కళాపోషణ వుండాలని ..." కానీ అది కూడా ఆ క్షణమే..తరువాత ఏదో పని చేసుంటూ ముందుకు పోయాను. మొత్తానికి "ఒడియమ్మ  బ్యాచలర్ జీవితం ఇంతకన్నా ఎంజాయ్ చేయలేము ఇక పెళ్లి చేసుకుంటే మంచిది" అని అనుకున్నాను.


కానీ నా ముప్పై సంవత్సరాల జీవితాన్ని ఒక్కసారి వెనక్కి చూసుకుంటే నా బాల్యంలో కానీ, నా యవ్వనంలో కానీ, నా ఉద్యోగ జీవితంలో నేను కోల్పోయింది ఏమి లేదు. ఆ సమయానికి " ఓడియమ్మ జీవితం.... " ఇలా జరిగింది ఏంటి అని అనుకున్న అది తాత్కాలికం మాత్రమే. దీనిని బట్టి నాకు అర్ధం అయ్యింది ఒక్కటి చాల మందిలా నేను కూడా జీవితాన్ని అనుభవించకుండా ప్రేక్షకుడిలా చూస్తూ ఏదో మిస్ అవుతున్నామని అనుకుంటారు. అలా ఏదో మిస్ అవుతున్నామని ఎలాంటి తొందరపాటు పని చేయకపోవడం వలన నేను ఈ రోజు సంతోషంగా మరియు ఇబ్బంది పడకుండా ఉన్నాను. అందుకే ఈ బ్లాగ్ చదివే మిత్రులకు ఒక విన్నపం " పక్కవాడు ప్రేమలో పడ్డాడని మనం కూడా వేరొక అమ్మాయి కోసం ట్రై చేయడం  అనేది అర్ధం లేని విషయం" ఒక వేల అలా చేస్తే దాని వలన మనం తాత్కాలికంగా సంతోషంగా ఉండగాలమో గాని ఏదో ఒక రోజు మనం ఇబ్బంది పడే రోజు అయితే వస్తుంది అప్పుడు మనం అనుకోకూడదు "ఒడియమ్మ  జీవితం...." ఇట్టా జరిగిందేటి అని.  అందుకే  ప్రేక్షకుడిలా పక్కవాడిని గమనించి ఏదో మిస్ అవుతున్నామనే తొందరపాటే ఏదైనా అనుభవానికి పురికొల్పుతుంది తప్ప అందులోంచి ఆనందాన్ని ఆస్వాదించేది ఏమి ఉండదు, మనకు ఒక నిర్దిష్టమైన ఆలోచనతో జీవితాని ఆస్వాదిస్తూ ముందుకు సాగండి ఒక వేల కష్టమైన, సుఖమైన ఎదురైతే అది మన జీవితంలో   చివరికి సంతోషాన్ని ఇస్తేందే కానీ సమస్యలు మాత్రం ఎదురు కావు.