ప్రేమ తో...ప్రేమ గా.. ప్రేమిస్తూ...ప్రేమ కోసం... ప్రేమ మీద రాస్తున్న బ్లాగ్ ఇది. ప్రేమ లో ఆనందం వుంది, బాధ వుంది అలాగే ప్రేమతో భయం పుడుతుంది, ధైర్యం పుడుతుంది. ప్రేమ కోసం ఉప్పెనలా ఉరకలేస్తారు నేటి యువతరం, దానిని సాధించుకోవడనికి ఎవరెస్టు శిఖరాన్ని అయినా ఎక్కుతారు..అఘాదల అంచులు వరకు కూడా వెళ్తారు. మరి ప్రేమ అంటే మంత్రమో లేక మాయో తెలియదు కానీ మానవాళికి మాత్రం ప్రేమ అంటే మధురం. నాకు తెలిసినప్పటినుండి అనుకుంటూనే వున్నాను నేను కూడా ప్రేమ వివాహం చేసుకుందామని. ఇలా అనుకోవడానికి కారణం నేను అతి ఎక్కువగా చుసిన సినమాలె. కానీ కాలంతో పాటు నేను మారానో...లేక ప్రేమికులు మారారో తెలియదు కానీ నేను ప్రేమ లేకుండానే పెళ్లి వైపు అడుగులు వేసాను.
నేను తొలినాళ్ళలో చుసిన ప్రేమ సినమాలు " అభినందన", "మరోచరిత్ర" మరియు " గీతాంజలి " నన్ను ఎంతో ఆకట్టుకున్నాయి. అవి చూసాకే అనిపించింది జీవితంలో ఎవర్నైనా ప్రేమించాలి,ఆ ప్రేమ ని ఆస్వాదించాలి, ప్రేమలో ఆనందించాలి అది ఇంకా నా చుట్టూ ఉన్నవారికి పంచాలి అలాగే ప్రేమించిన వారికోసం ప్రాణాలు సైతం లెక్క చేయకూడదు అనుకునేవాన్ని. అయితే నేను ఎవర్ని ప్రేమించాలి ఎలాంటి వాళ్ళని ప్రేమించాలి, ఎవర్ని ప్రేమిస్తే జీవితం అందంగా మరియు ఆనందంగా ఉంటుందని అలోచిన్స్తున్న సమయం లో నేను ఒక నవలలో చదివిన మాట నన్ను బాగా ఆలోచింపచేసింది. ఆ మాట " Love is most weakness of the mind, it has no reason and no season. "
మనం కారణం లేకుండా ప్రేమిస్తే ఆ ప్రేమ ఎంతవరకు నిలబడదని నాకు అనిపించింది. అప్పటినుండి నేను సమాజం లో జరిగిన సంఘటనలు మరియు సినమాలు కూడా నన్ను బాగా ప్రభావితం చేసాయి. చాలా వరకు ప్రేమకి కులం మత భేదాలు, అంతస్తులు తేడాలున్నాయని ప్రేమ కోటకు బీటలు వేస్తాయి. అందుకే ప్రేమికుడు, సైనికుడు భయ పడకూడదని అంటారు. కాలం మారుతున్నకొద్దీ ప్రేమ ఫలించలేదని ప్రాణాలు కూడా త్యాగం చేసుకొని తనువు చాలించు కొన్నవారిని చూసాం. కానీ నేటి తరం ప్రేమ పొందలేదని ఎదుటవారి ప్రాణాలును బలి తీసుకుంటున్నారు. మరికొంతమంది ప్రేమలో ప్రే అంటే ప్రేమించడం తరువాత మ అంటే మరిచిపోవడం అన్నట్టుగా తీసుకుంటున్నారు. వీరు మొదటిది ఎంత త్వరగా చేస్తున్నారో రెండవది కూడా అంత త్వరగా చేస్తున్నారు. అయినా నా జీవితంలో నన్ను కన్నవారినుండి ఒక రకం ప్రేమను నా తోబుట్టవలనుండి ఇంకోరకం ప్రేమను మరియు నా స్నేహితులు నుండి ఇంకా మంచి ప్రేమను పొందాను. అలాంటప్పుడు ఆ ప్రేమను ఇంకా నిలబెట్టుకొని జీవితాన్ని ఆనదించడం కన్నా వేరొక ప్రేమ కోసం ఆరాటం లో అర్ధం లేదనిపించింది. నేను ఒక పుస్తకం లో చదివిన మాట గుర్తు..." నీకు మంచి లైఫ్ పాట్నర్ రావాలనుకోవడం కన్నా నీవు ఇంకొకరికి మంచి లైఫ్ పాట్నర్ గా వుండడం మంచిది". అందుకే నా జీవితంలోకి వచ్చినవారిని ప్రేమతో ఆహ్వానం పలికి, వారినే ప్రేమించడం మంచిదనిపించింది. అందుకే నేను ప్రేమ లేకుండానే నేను పెళ్లి వైపు అడుగులు వేసాను అనిపిస్తుంది.
అయితే నా దృష్టిలో ప్రేమ అంటే
కళ్ళు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే కలనే కంటాయి
పెదవులు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే మాటను పలుకుతాయి...
కళ్ళు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే గమ్యాన్ని చేరుతాయి..
పైన చెప్పినట్లు ప్రేమికులు మనుషులుగా వేరువేరుగా వున్నా వారు ఒకే కలను (Dream) కలిగివుండాలి. అలాగే వారి మాటలు వేరువేరుగా వున్నా సమస్యల్లో ఒకే మాటతో ( Decision) ముందుకు పోవాలి. అలాగే వారు నడిచే మార్గాలు వేరైనా వారి ఒకే గమ్యం (Destination) కలిగివుండాలి. అందుకే నేను అనుకుంటాను " ప్రేమ అంటే ఒకరి కళ్ళలోకి మరొకరు చూడటం కాదు... ఒకరి మార్గంలో ఇంకొకరు చూడటం". అలాంటి ప్రేమను పొంది మరియు మనంకూడా అలానే ప్రేమిస్తూ ప్రేమలో పవిత్రంగా అలాగే ప్రేమకు ప్రతిరుపంగాను జీవించకలిగితే ఆ జీవితంలో సంతృప్తి, సంతోషం వెల్లివిరుస్తాయి..
అందుకే ప్రేమించండి...ఆ ప్రేమను పదిమందికి పంచండి...ఈ ప్రపంచంలో ప్రేమను పెంచండి...నిజంగా మీరు ప్రేమికులు అయతే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే సంతృప్తికి కారకులే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే శాంతికాముకలే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే సమసమాజ నిర్మాతలే...
నేను తొలినాళ్ళలో చుసిన ప్రేమ సినమాలు " అభినందన", "మరోచరిత్ర" మరియు " గీతాంజలి " నన్ను ఎంతో ఆకట్టుకున్నాయి. అవి చూసాకే అనిపించింది జీవితంలో ఎవర్నైనా ప్రేమించాలి,ఆ ప్రేమ ని ఆస్వాదించాలి, ప్రేమలో ఆనందించాలి అది ఇంకా నా చుట్టూ ఉన్నవారికి పంచాలి అలాగే ప్రేమించిన వారికోసం ప్రాణాలు సైతం లెక్క చేయకూడదు అనుకునేవాన్ని. అయితే నేను ఎవర్ని ప్రేమించాలి ఎలాంటి వాళ్ళని ప్రేమించాలి, ఎవర్ని ప్రేమిస్తే జీవితం అందంగా మరియు ఆనందంగా ఉంటుందని అలోచిన్స్తున్న సమయం లో నేను ఒక నవలలో చదివిన మాట నన్ను బాగా ఆలోచింపచేసింది. ఆ మాట " Love is most weakness of the mind, it has no reason and no season. "
మనం కారణం లేకుండా ప్రేమిస్తే ఆ ప్రేమ ఎంతవరకు నిలబడదని నాకు అనిపించింది. అప్పటినుండి నేను సమాజం లో జరిగిన సంఘటనలు మరియు సినమాలు కూడా నన్ను బాగా ప్రభావితం చేసాయి. చాలా వరకు ప్రేమకి కులం మత భేదాలు, అంతస్తులు తేడాలున్నాయని ప్రేమ కోటకు బీటలు వేస్తాయి. అందుకే ప్రేమికుడు, సైనికుడు భయ పడకూడదని అంటారు. కాలం మారుతున్నకొద్దీ ప్రేమ ఫలించలేదని ప్రాణాలు కూడా త్యాగం చేసుకొని తనువు చాలించు కొన్నవారిని చూసాం. కానీ నేటి తరం ప్రేమ పొందలేదని ఎదుటవారి ప్రాణాలును బలి తీసుకుంటున్నారు. మరికొంతమంది ప్రేమలో ప్రే అంటే ప్రేమించడం తరువాత మ అంటే మరిచిపోవడం అన్నట్టుగా తీసుకుంటున్నారు. వీరు మొదటిది ఎంత త్వరగా చేస్తున్నారో రెండవది కూడా అంత త్వరగా చేస్తున్నారు. అయినా నా జీవితంలో నన్ను కన్నవారినుండి ఒక రకం ప్రేమను నా తోబుట్టవలనుండి ఇంకోరకం ప్రేమను మరియు నా స్నేహితులు నుండి ఇంకా మంచి ప్రేమను పొందాను. అలాంటప్పుడు ఆ ప్రేమను ఇంకా నిలబెట్టుకొని జీవితాన్ని ఆనదించడం కన్నా వేరొక ప్రేమ కోసం ఆరాటం లో అర్ధం లేదనిపించింది. నేను ఒక పుస్తకం లో చదివిన మాట గుర్తు..." నీకు మంచి లైఫ్ పాట్నర్ రావాలనుకోవడం కన్నా నీవు ఇంకొకరికి మంచి లైఫ్ పాట్నర్ గా వుండడం మంచిది". అందుకే నా జీవితంలోకి వచ్చినవారిని ప్రేమతో ఆహ్వానం పలికి, వారినే ప్రేమించడం మంచిదనిపించింది. అందుకే నేను ప్రేమ లేకుండానే నేను పెళ్లి వైపు అడుగులు వేసాను అనిపిస్తుంది.
అయితే నా దృష్టిలో ప్రేమ అంటే
కళ్ళు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే కలనే కంటాయి
పెదవులు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే మాటను పలుకుతాయి...
కళ్ళు వేరువేరుగా వుంటాయి కానీ ఒకే గమ్యాన్ని చేరుతాయి..
పైన చెప్పినట్లు ప్రేమికులు మనుషులుగా వేరువేరుగా వున్నా వారు ఒకే కలను (Dream) కలిగివుండాలి. అలాగే వారి మాటలు వేరువేరుగా వున్నా సమస్యల్లో ఒకే మాటతో ( Decision) ముందుకు పోవాలి. అలాగే వారు నడిచే మార్గాలు వేరైనా వారి ఒకే గమ్యం (Destination) కలిగివుండాలి. అందుకే నేను అనుకుంటాను " ప్రేమ అంటే ఒకరి కళ్ళలోకి మరొకరు చూడటం కాదు... ఒకరి మార్గంలో ఇంకొకరు చూడటం". అలాంటి ప్రేమను పొంది మరియు మనంకూడా అలానే ప్రేమిస్తూ ప్రేమలో పవిత్రంగా అలాగే ప్రేమకు ప్రతిరుపంగాను జీవించకలిగితే ఆ జీవితంలో సంతృప్తి, సంతోషం వెల్లివిరుస్తాయి..
అందుకే ప్రేమించండి...ఆ ప్రేమను పదిమందికి పంచండి...ఈ ప్రపంచంలో ప్రేమను పెంచండి...నిజంగా మీరు ప్రేమికులు అయతే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే సంతృప్తికి కారకులే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే శాంతికాముకలే...
మీరు ప్రేమికులు అయితే సమసమాజ నిర్మాతలే...
