అనుష్కనే లక్ష్యంగా చూసుకొని 'లక్ష్యం' సినిమా చూసి వచ్చాక అలోచించా నా జీవిత లక్ష్యమేంటి అని...?. ఏమో ఏమీ అర్ధం కాలేదు. అలగే డ్యాన్సులను లక్ష్యంగా చేసుకొని ఒక స్తాయికి చేరుకున్న చిరంజీవి గారు ఇంటర్వ్యూ లో తన జీవితంలో 'ఖైది' సినిమా ఒక టర్నింగ్ పాయింట్ గా చెప్పినప్పుడు అప్పుడు ఆలోచించ నా జీవితంలో టర్నింగ్ పాయింట్ ఏంటి అని...?. కానీ నాకు దీనికి సమాధానం దొరకలేదు. వింతగా ఉంది ఇంతవరకు నా దశను దిశను మార్చే 'లక్ష్యం' ఇంతవరకు లేదు అలాగే అంతటి విజయం కూడా లేదు. ఇప్పటికైనా నా జీవితంలో నేను ఎటువంటి లక్ష్యాలతో ముందుకు సాగాలని సారమే ఈ బ్లాగ్. అయితే ముందుగా నా గతించిన జీవితం వెనిక్కి చుస్తే...
నేను పదవ తరగతి వరకు కూడా ఉన్నత మైన లక్ష్యాలు లేకపోయినా, సాధారణ పరీక్షలయిన పోటి పరీక్షలయిన ఒక ప్రణాళికతో చదివే వాడిని. అందుకే నేను పదివ తరగతి వరకు మంచి ఆత్మ విశ్వాసంతో ఉండేవాడిని. కానీ నా వయసు పెరుగుతున్న కొద్ది చదువు తగ్గింది అలానే నాలోని ఆత్మ విశ్వాసం కూడా తగ్గింది. దీనికి కారణం నా అభిరుచులు మారడమే మరియు అలగే చదువు కన్నా ఇతర విషయాలమీద మక్కువ పెరగాడమని అనుకుంటున్నాను. దానీ వలన నాలోన నాకు తెలియకుండానే లేని పోనీ భయాలు కూడా పెరిగాయి. సరే ఇలాంటి భయాలు మధ్య నేను బి. టెక్ పూర్తి చయగానే, నాకు అనుకోకుండా ఉద్యోగం వచ్చింది.
అప్పుడు కూడా నేను దేవుడు కరుణించాడని అలాగే అదృష్టం కొద్ది ఈ ఉద్యోగం నన్ను వరించింది అని అనుకున్నాను కానీ నేను ఎదో సాధించనని అనుభూతి కలగా లేదు. నాకు ఉద్యోగం వచ్చి నేను పదవ యేట అడుగుపెట్టిన తరువాత పని చేసేది కొద్ది పరాకు, అలాగే జీవించే కొద్ది చిరాకు వచ్చింది తప్పే ఎదో సాధించాన అనుభూతి మాత్రం కలగలేదు. అసలు.. " నేను నిజమైన కలలు కనలేదా...? లేక కలల్ని నిజం చేసుకొనే ప్రయత్నం చేయలేదా...? నా హృదయం ఒక కోర్టు అనుకొంటే, నా అంతరాత్మే న్యాయమూర్తి అయితే, నా లక్ష్యం లాయరుగా వాదిస్తే నా శరీరం మొదట ముద్దాయి అవుతుందనడంలో అతిశయోక్తి లేదు. ఎందుకంటే నా శరీరానికి అలసత్వం అలవాటుగా చేసుకుంది. అందుకే ఆలోచనలలో ఉన్న ఆవేశం ఆచరణలో లేదు. ప్రణాళిక రచనలో పక్కగా పద్ధతి అనుసరించే వాడిని, కానీ ఆ పని మొదలు పెట్టాక పక్క మీద పవళించి ప్రక్క తోవలో వెళ్ళిపోవడం నా జీవితంలో సహజం అయిపొయింది.ఏ మంచి అలవాటు కూడా ఈ అలసత్వంనే అలవాటును నెగ్గలేకపోయింది. ఇలా ఆలోచిస్తే నేను ఎక్కడో చదివిన మాట గుర్తుకు వస్తుంది. " వసంతం వెళ్లి గ్రీష్మం వచ్చింది, గ్రీష్మం వెళ్లి శిశిరం వచ్చింది. కానీ నేను పాడాలనుకున్న పాట మాత్రం ఇంకా అలాగే ఉంది పోయింది - నా రోజులన్నీ నా వాయిద్యాన్ని శృతి చేయటంలోనే అయిపోతున్నాయి. ఇలా నా కాలాన్నివృధా చేస్తు గడిపాను. దీనికి కారణం నేను గమ్యాన్ని ప్రేమించినంతగా ఆ గమ్యాన్ని చేరుకోవడానికి గల గమనాన్ని ప్రేమించలేదు అనడం సబబు అనిపిస్తుంది. నేను ఇలా ఆలోచించ బట్టే ఎక్కడ వేసిన గొంగలి అక్కడ ఉంది, అలానే ఏదో సాధించామన్న అనుభవం కానీ, అనుభూతి కానీ పొందలేకపోయాను.
WISH YOU A HAPPY NEW YEAR....
