ఒకే ఒక వ్యక్తి... ఆ
వ్యక్తి అంటే ఆనందం, ఆదరణ, ఆత్మీయత, ఆప్యాయత, ఆదర్శం, ఇలా ఎన్ని చెప్పుకున్న ఇంకా తక్కువే అనిపిస్తుంది. అయిన ఆ ఒక్క
వ్యక్తికే ఇన్ని రూపాలా, ఆ
వ్యక్తిలో ఇన్ని భావాలా ఇది నిజ జీవితంలో సాధ్యమేనా...అని ఆలోచిస్తే అది ఒక్కరి వల్లే సాధ్యం ఆ వ్యక్తి ఎవరో కాదు "అమ్మ " ...మరి అలాంటి అమ్మ గురించి ఒక పూటలోనో, ఒక్క పుట లోనో రాయలేమని తెలిసినప్పటికి, ఇప్పటికే చాలామంది కవులు అమ్మయొక్క గొప్పతనం రాసి ఉన్నందున ఇంకా నేను కొత్తగా ఏమి రాయలేనని తెలిసిన ఈ బ్లాగ్ రాయడానికి కారణం మరొకసారి అమ్మ ప్రేమని గుర్తుచేద్దామని ప్రయత్నం మాత్రమే... మహాభారతంలో ఒకచోట " ఈలోకంలో ధరిత్రి కన్నా బరువైనది ఏది అని అడిగితే దానికి ధర్మరాజు
అమ్మ అని సమాధానం చెబుతాడు." నిజానికి భుమికన్నాభరించే శక్తి
అమ్మకి మాత్రమే ఉంది. అలాంటి అమ్మ కడుపున పుట్టిననేను మాతృదినోత్సవం సందర్భంగా ఆమెకి అంకితమిస్తూ రాస్తున్నా బ్లాగ్ ఇది....
నవమాసాలు మోసి ఒక బిడ్డకి జన్మనిస్తూ తను పునర్జన్మను పొందినప్పటి నుండి తల్లిగా తన ప్రయాణం మొదలవుతుంది. పొత్తిళ్ళలో ఉన్న బిడ్డని చూసి తన ఒత్తిల్లనే మరచిపోతుంది. అప్పటిను నుండి ఆ బిడ్డను కంటికి రెప్పవలె కాపాడతూ ముందుకు సాగుతుంది. బుడి బుడి నడకలైన, చిలక పపలుకులైన అన్ని అమ్మ దగ్గర నుండే నేర్చుకుంటాం. ఆకలి వేసినప్పుడు అమ్మ చేతి గోరుముద్దలైన, అల్లరి చేసినప్పుడు అమ్మ చేతి దెబ్బలు కూడా కమ్మగానే ఉంటాయి. ఇలా బాల్యంలో ఆటపాటలు అమ్మ ఒడిలోన, మాట మంచితనం అమ్మ బడిలోన, ఆనందం మరియు ఆదర్సాలు అమ్మ గుడిలోన మనమందరం నేర్చుకున్నవాళ్ళమే. అందుకే నేను అనుకుంటాను "మన అందిరికీ అమ్మే ఆది గురువు...అమ్మ హృదయమే మనకి మొదటి పాటశాల.... "
నేను యవ్వనంలో నాకు మొదట స్నేహితురాలు మా అమ్మే...నేను పెరుగుతున్న కొద్ది ఆమె ఇష్టాలను నా మీద రుద్దలేదు. నా ఇష్టాలను తెలుసుకొని వాటికి ఆమె భావాలను జోడించి నన్ను మంచి మార్గంలో నడిపించింది. నాతో పాటు కుటుంబంలో పెరుగుతున్న కష్టాలు.. ఆర్దిక ఇబ్బందులు తనలోనే దాచుకొని నన్ను ఉన్నత మార్గాలు వైపు నడిపించిది. నాకు వయసుతో పాటు పెరుగిన కోపం, కొంటెతనం ఇలా ఆమెను నేను ఇబ్బంది పెట్టిన, తనకు కోపం తెప్పించిన ఆ కోపం తన కళ్ళలోనే చూసాను కానీ ఎప్పుడు ఆ కోపం ఆమె పెదవి మీద చూడలేదు. ఇలా ఆమె నోటి మాట ఎప్పుడు నా మేలే కోరేది, ఆమె మనసు ఎప్పుడు నా సంతోషాన్నే కోరేది, ఆమె చూపు ఎప్పుడు నా జీవితానికి ముందు
చూపులాగే సాగింది. మా అమ్మని చుస్తే ఎప్పుడు ఒకటి అనిపిస్తుంది " నా సంతోషం కోసం దుఖాలను, బాధలను తను దిగ మింగుతూనే ...నా కళ్ళల్లో సంతోషం చూసి మాత్రం పొంగిపోయేది..."
నేను చదువుకున్న సమయంలో సెలవులలో నా మిత్రులు ఇంటికి వెళ్ళేవాడిని. అందుకే నాకు నా మిత్రులతో పాటు వాళ్ళ కుటుంబ సబ్యులతోను పరిచయం కూడా ఉండేది. ఇలా వాళ్ళో ఇంట్లో కూడా నన్ను కుటుంబ సబ్యుడి వలె ఏంతో ఆప్యాయతను, అనురాగాన్ని పొందాను. వాళ్ళు కూడా నా కులాన్ని బట్టో లేదా మానవత్వంతోనో నన్ను సాకలేదు. నేను కూడా వాళ్ళ పిల్లల్లో నన్ను ఒకడిగానే చూసారు. అందుకే " మతం కన్నా మానవత్వం గొప్పది... మానవత్వం కన్నా మాతృత్వం గొప్పది..." అంటారు. దీనికి గొప్ప నిదర్శనం మదర్ తెరిసా, తన మాతృత్వంతో అనేక దీన జనులకు సేవ చేయగలిగింది.
ఇలా అమ్మదనంలో కమ్మదనం గురించి చెప్పడానికి మాటలు సరిపోవు. మరి అలాంటి అమ్మకు నేటి సమాజంలో స్థానం ఎక్కడుంది..., మనం బుడి బుడి నడకలు నేర్చుకోవడానికి చేయుతనిచ్చిన చేతికి చేయూత ఎక్కడుంది..., మనకు చిలక పలుకులు నేర్పిన ప్రేమమూర్తికి చక్కగా పలకరింపు ఎక్కడుంది..., పాల ముద్దలు పెట్టి పెంచిన పవిత్ర మూర్తికి పిడికెడు మెతుకులు పెట్టెవాడు ఎక్కడున్నాడు... ఇంతకన్నా బాధకరమైన విషయం ఏమిటంటే అన్నదమ్ములు విడిపోయనప్పుడు " ఆప్పులునైన భరిస్తున్నారు కానీ ముసలి తనంలో అమ్మని భరించ లేకపొతున్నారు " అందుకే రోజురోజుకి వృద్ధాశ్రమాలు పెరుగుతున్నాయి. ఇలా చేసిన ఇంకా మనం సంతోషంగా వున్నామంటే అమ్మ యొక్క అపూర్వమైన ప్రేమ చివరివరకు తనే బాధ పడుతుంది కానీ మనం బాధ పడాలని కోరుకోదు. అందుకేనేమో " భుమికన్నాభరించే శక్తి అమ్మకి మాత్రమే ఉంది.." ఈ సందర్భంగా నేను ఇంకొక విషయం చెప్పదలచు కొన్నును " ప్రతి స్త్రీ లోను మాతృత్వం ఉందని గమనించ కలిగినప్పుడు ఈ సమాజంలో స్త్రీలపై ఎలాంటి ఆవాంచినీయ సంఘటనలు జరగవు. అందుకే అమ్మని ప్రేమించండి...స్త్రీలను గౌరవించండి... మన భారతీయ విలువలను కాపాడండి...
అమ్మని గౌరవించిన వాళ్ళందరూ ఈ బ్లాగ్ రాయడానికి నాకు స్పూర్తి ప్రదాతలే...అనుకోని కారణాల వల్ల ఒకవేళ ఎవరైనా తన తల్లికి దూరంగా ఉన్నట్టు అయితే వారి కోపతాపాలను, తప్పు ఒప్పులను పక్కని పెట్టి ఈ మాతృదినోత్సవం సందర్భంగా వారు కలిస్తే అంతకన్నా కావాల్సింది ఇంకేమి ఉంటుంది...ఇలాంటివి ఉహాకి బాగానే ఉంటుంది కానీ నిజ జీవితంలో కష్టమే అయిన ఏదో ఆశతో ఈ బ్లాగ్ పోస్ట్ చేస్తున్నాను.
అమ్మని గౌరవించిన వాళ్ళందరూ ఈ బ్లాగ్ రాయడానికి నాకు స్పూర్తి ప్రదాతలే...అనుకోని కారణాల వల్ల ఒకవేళ ఎవరైనా తన తల్లికి దూరంగా ఉన్నట్టు అయితే వారి కోపతాపాలను, తప్పు ఒప్పులను పక్కని పెట్టి ఈ మాతృదినోత్సవం సందర్భంగా వారు కలిస్తే అంతకన్నా కావాల్సింది ఇంకేమి ఉంటుంది...ఇలాంటివి ఉహాకి బాగానే ఉంటుంది కానీ నిజ జీవితంలో కష్టమే అయిన ఏదో ఆశతో ఈ బ్లాగ్ పోస్ట్ చేస్తున్నాను.
అమ్మ గురించి చాలా బాగా వ్రాసారండి. చక్కటి వ్యాసం .
ReplyDeleteఅంతా తెలిసిందే చెప్పారు, అందరికీ తెలిసిందే చెప్పారు, కాని ఎంతో మంది చెయ్యనిది చెప్పారు భానూ, అభినందనలు
ReplyDelete